Müzdelife: Sessizliğin Ardındaki Aşk

Dr. Özer Akpınar – Araştırmacı / Tarihçi

Arafat’ta ağlayan kalp,
Müzdelife’de susar.
Çünkü aşk, kelimeleri bırakınca başlar.
Ve aşkın secdesi gecedir...

Burada yıldızlar dile gelir,
Ay kalbine iner,
Toprak sessizdir ama dua ile doludur.
Çünkü her zerresinde bir secde gizlidir.

Ey iç yolcu!
Taş toplarsın bu ovada,
Ama attığın her taş bir iç putadır.
Kibrine, öfkene, gölgene...
Her biri cehlinin kalıntısıdır.

Bu gece, benliğini yakan gecedir,
Görünmeyen bir ateşle arınırsın,
Ne nefs kalır geriye,
Ne de arzularının külleri...

Müzdelife:
Kalbin gölgesiyle barıştığı,
Ruhun ilk defa kendine "hoş geldin" dediği yerdir.

Gönlünü toprağa koy,
Çünkü Allah, toprağa yakın olanı sever.
Ve bu gece,
O’na en yakın olunan gecedir.

Kalktığında, başka bir sen olacaksın.
Çünkü bu gece;
Senin yokluğundan doğan,
Senin en saf hâlindir.