Mikât Sınırda Durmak

Mikât

Sınırda Durmak

Her yolculuğun bir eşiği vardır.
Ve bu yolculukta, o eşik:
"Mikât"tır.

Zâhiren bir durak,
Bâtında bir yüzleşmedir.

Mikât:
“Buradan sonrası artık seninle ilgili değil,”
dercesine bekler seni.

İhramla buluşur,
Ve seni senden alır.

Bir adım atarsın orada,
Ama bu adım toprağa değil,
Kendi kalbine basar.

Zira Mikât,
Benlik ile teslimiyet arasında bir sınırdır.

Orada dil çözülür,
Göz dolar,
Çünkü artık geri dönüş yoktur.

Ya yürürsün hakikate doğru,
Ya da kalırsın eşiğinde suskun...

Mikât,
Nefse çekilen son sınırdır.

“Ey Nefs!
Buradan öteye geçmek için,
Senin susman gerek.”

Orada sessizce “Lebbeyk!” dersin:

“Buyur Allah’ım, emrine amadeyim.”

Bu ses, sadece dudaktan değil,
Ta kalbinin derinliklerinden kopar.

Ve oradan sonra,
Artık hiçbir adım sıradan değildir.

Dr. Özer Akpınar
Araştırmacı – Tarihçi